Kuchnia: projekt kontra rzeczywistość

Kuchnia: wstęp

Witam Was serdecznie po dosyć długiej przerwie. Bohaterem dzisiejszego wpisu jest moja kuchnia.

Wreszcie się przeprowadziliśmy i na swoim mieszkamy już prawie… dwa miesiące! Oczywiście nie mamy jeszcze wszystkiego, ale do doposażenia pozostały nam jedynie drobiazgi, bez których jak najbardziej można funkcjonować.

Kuchnia: co nie wyszło?

Poniżej znajdziecie dwa zdjęcia. Jedno z nich przedstawia ostateczny projekt (a wszystkie wcześniejsze znajdziecie we wpisie TUTAJ), natomiast drugie zrobiłam dosłownie przed chwilą. Zobaczycie na nim jak w rzeczywistości wygląda nasza kuchnia.

Jak widać kilku rzeczy jeszcze brakuje, niektóre uległy drastycznej zmianie, ale ogólnie sama koncepcja została zachowana. Poniżej postaram się Wam wszystko opisać. Miłej lektury!

Lustro

Jest przeogromne i robi wrażenie na wszystkich, którzy nas odwiedzają! Jego wymiary to 260 x 120 cm, jest w ramie dębowej i kosztowało nas 1500 złotych z montażem. Optycznie powiększa pomieszczenie, idealne do przeglądania i wcale nie takie trudne w utrzymaniu czystości jakby się mogło wydawać (ale ja też nie jestem pedantką, więc bierzcie na to poprawkę).

Odbicie w lustrze

Na projekcie widać krzesła i stół. W rzeczywistości stół stoi (ale przy kanapie), bo jeszcze nie ma krzeseł. W sumie krzesła są, ale dwie ulice dalej, w punkcie DPD, bo kurier „zapomniał” ich dzisiaj przywieźć i napisał, że mam sama odebrać. Jak pojechałam na miejsce to okazało się, że kartony nie zmieszczą się do samochodu, więc dostawa będzie dopiero jutro (więc jak będziecie czytać ten wpis to najprawdopodobniej będę już na nich siedzieć).

Krzesła

Jak widać zdecydowałam się na mocny kolor. Stwierdziłam, że już za dużo siwego i czas pobawić się z niebieskim. Osobiście uważam, że cena jest bardzo przystępna. Niestety nigdy nie siedziałam na tych krzesłach, więc nie wiem czy są wygodne. Wiem, że nie powinnam kupować kota w worku, ale stacjonarnie nie znalazłam NIC ciekawego. Zamówiłam 4 sztuki (mam jeszcze dwa składane i kanapę na 4 osoby), więc myślę, że miejsc do siedzenia będzie dużo.

Stół

Tutaj wybór miałam ciężki i nadal nie wiem czy jest ostateczny. Historia jest długa, ale w skrócie: w projekcie były złe wymiary i przy naszej kanapie nie zmieści się stół o długości 180 centymetrów. Nawet gdybyśmy postawili go odwrotnie (czyli dłuższą krawędzią do ściany), to 90 centymetrów plus krzesła to i tak wyjdzie za dużo. Dlatego zdecydowaliśmy się na stół z IKEI za 299 złotych, który jest wąski (75 cm) i rozkłada się ze 120 cm na 180 cm.

Nie chciałam stołu drewnianego, bo już za dużo tego brązu. Jeśli okaże się, że krzesła nie będą pasować do stołu, to wyniesiemy go do biura, gdzie będzie pełnić funkcję biurka. Docelowy stół ewentualnie kupimy nowy (ciekawe gdzie), albo zlecimy jego wykonanie. Myślałam o metalowych czarnych nogach i siwym bądź białym blacie.

Warto też dodać, że żyjemy we dwójkę. Mało kiedy mamy masę gości w mieszkaniu, więc taki stół w zupełności nam wystarcza. Kiedyś zasłyszałam, że to sami robimy sobie problemy (jako społeczeństwo), bo kupujemy ogromne stoły tłumacząc się: „bo goście”, a tak naprawdę mamy ich raz w miesiącu, a przez resztę czasu zwyczajnie zabiera nam on przestrzeń.

Kuchnia: meble

Jak widać tutaj zmianie uległ jedynie kolor otwartej szafki (tej w prawym górnym rogu). Od początku byliśmy przygotowani na pistacjowy (taka też miała być szafa w biurze oraz elementy zabudowy w łazience), jednak po pierwszym spotkaniu ze stolarzem okazało się, że kolor został wycofany, a nic innego nie wpadło nam w oko. Pozostaliśmy więc przy białym, żeby za bardzo nie kombinować.

Całą zabudowę wykonywał nam stolarz, a jej koszt to 15.800 złotych.

Osobiście uważam, że wybór „drewnianych” frontów (zwykły laminat) to strzał w dziesiątkę! Nigdy nie podobały mi się kuchnie na wysoki połysk, a matowe są strasznie delikatne. U nas wszystko jest połączone z salonem, więc chciałam aby nie do końca wyglądało jak kuchnia i poprzez zastosowanie takich frontów uważam, że osiągnęłam swój cel.

Fronty jak i blat pochodzą z firmy EGGER. „Drewniany” laminat to dąb bardolino, a biały to biel alpejska. Fronty szafek wiszących są lakierowane na mat (ze względu na to, że bałam się, że spuchną od gotowania).

Wszystkie systemy to oczywiście BLUM. Szuflady, lodówka, zmywarka, cargo: to wszystko otwieramy za pomocą uchwytów, które kupiłam w OBI (są matowe, kosztowały mniej niż 10 złotych za sztukę i jestem z nich bardzo zadowolona).

Białe szafki mają opuszczone fronty, dzięki czemu nie potrzebują uchwytów i otwieramy je ciągnąc palcem od spodu. Dzięki temu mniej się brudzą i ładniej wyglądają. Jedyna szafka otwierana na klik to ta nad lodówką („drewniany” front).

Wyspa w kuchni

Tutaj wspomnę po raz pierwszy, że wyspa (która ma ponad dwa metry długości!) to najlepsza rzecz jaka mogła pojawić się w tej kuchni! Daje ogrom miejsca roboczego, można przy niej siedzieć, a najbardziej podoba mi się to, że łączy salon z kuchnią. Niektórzy spytają: dlaczego? Już Wam wyjaśniam! Od zawsze z Piotrem wynajmowaliśmy mieszkania/pokoje, gdzie kuchnia była w oddzielnym pomieszczeniu. Ja pracuje w domu, Piotr poza nim, dlatego nie spędzamy dużo czasu razem. Dzięki takiemu układowi mieszkania po powrocie z pracy Piotrek przygotowuje sobie jedzenie, a ja dalej siedzę przy komputerze, czy na kanapie i oglądam seriale (TUTAJ znajdziecie te, które bardzo polecam), możemy rozmawiać, omawiać miniony dzień, a nie przebywać w osobnych pomieszczeniach. Może dla kogoś to błahostka, ale dla nas to bardzo dużo i od momentu wprowadzenia sprawia nam to frajdę.

Kuchnia: oświetlenie

Nie jest jakieś spektakularne, ale w zupełności wystarcza. Na wszystkich projektach miałam propozycje eleganckie, delikatne i… drogie. Nic mi się nie podobało i wynalazłam sama swoje lampki z doniczkami, które kocham tak samo, jak w dniu ich zawieszenia (czytaj: jeszcze mi się nie znudziły).

Przy takim ozdobnym oświetleniu wiedziałam, że będę miała problem ze znalezieniem odpowiednich żarówek. Nie chciałam dekoracyjnych, potrzebowałam takich, które spełnią swoje zadanie, czyli dadzą światło. Pomocna okazała się IKEA (żarówki dostępne TUTAJ, koszt za sztukę to 14,99 zł, mają 600 lumenów). Co było dla mnie ważne to fakt, żeby nie było żadnych plastikowych elementów, które będą wystawać (ledwo przebolałam te napisy, no ale nie można mieć wszystkiego).

Dodatkowo blat, na którym jest zlew i kuchenka jest oświetlony taśmą LED zapalaną na dotyk.

Fartuch kuchenny

Mowa tutaj o przestrzeni pomiędzy blatem a górnymi szafkami. Od samego początku wiedziałam, że nie chcę szkła (zwyczajnie mi się nie podoba), więc wahałam się pomiędzy płytkami i płytą meblową. Propozycja projektantki wnętrz przypadła mi do gustu i nadal uważam, że wygląda to świetnie.

W łazience mamy takie same płytki pod prysznicem, dzięki czemu mieszkanie jest „spójne” (przynajmniej według mnie :D). TUTAJ możecie zobaczyć projekt łazienki.

Kuchnia: sprzęt

O sprzęcie pisałam osobny artykuł (do przeczytania TUTAJ).

Płyta indukcyjna

Jak widzicie nie zdecydowałam się na biały piekarnik i płytę, tylko wybrałam czarne. Dlaczego? Po pierwsze dużo niższa cena, a po drugie łatwiej dobrać kolorystycznie. Czarny to czarny, a bieli jest cała masa, dopasowanie płyty z piekarnikiem graniczyło z cudem.

Z płyty jestem niesamowicie zadowolona. Wystarczy ją delikatnie przetrzeć płynem do szyb, bo wiadomo, że na czarnym szybko widać kurz. Wcześniej miałam płytę elektryczną oraz klasyczną kuchenkę gazową. Dla mnie indukcja to najlepsza opcja. Łatwa w utrzymaniu czystości, ekspresowo podgrzewa, estetycznie wygląda. W tej płycie najbardziej podoba mi się opcja, że poziomu nagrzewania nie zwiększamy poprzez wciskanie plusika. Tutaj od razu wybieramy „numerek”, więc za jednym kliknięciem przeskoczymy od 2 do 13 itp.

Piekarnik

Dual Cook to już wypasiony sprzęt. Jak dla mnie aż za bardzo, bo prawda jest taka, że dużo nie piekę. Przez dwa miesiące nie zrobiłam żadnego ciasta. Raz robiłam vegeburgery i raz piekłam kaczkę dla gości. Sprzęt fajny, ale wiem, że sprawdziłoby się też coś tańszego.

Kuchenka mikrofalowa

Tutaj mieliśmy duży problem, ponieważ mikrofalówki używamy codziennie, a przy tym projekcie kuchni nie było miejsca, aby ją gdzieś zabudować. Rozwiązanie jest banalne: kuchenka stoi w szafce. Nie widać jej, jednak podczas podgrzewania drzwiczki muszą być otwarte (co nie jest dla nas problemem).

Postawiliśmy na model SAMSUNGA GE83X

Okap

Wszyscy polecali nam sprzęty powyżej 1500 złotych. Zdecydowaliśmy się jednak na okap AKPO.

Jak dla mnie jest bardzo dobry, chociaż nie mam co do niego kosmicznych wymagań.

Lodówka, ekspres, zmywarka

Tutaj nie ma co się rozpisywać, ze wszystkiego jestem bardzo zadowolona, a więcej informacji o tych sprzętach znajdziecie TUTAJ.

Zlew

To największy niewypał wszech czasów! Zachęceni pozytywnymi opiniami odnośnie firmy Franke i faktem, że przed trzy lata korzystaliśmy z czarnego zlewu (co prawda z IKEI) postanowiliśmy postawić na model Sirius z materiału jakim jest Tectonite. Może jest wytrzymały, może jest niezniszczalny, ale jest też kosmicznie ciężki w utrzymaniu czystości.

Wyprzedzę Wasze pytania i już na nie odpowiem. Tak, konserwuję zlew olejem spożywczym raz na tydzień. Tak, mam strasznie twardą wodę i jestem pewna, że to też przez to on się tak „syfi”. Tak, myłam w nim zęby przez 6 tygodni, bo nie miałam umywalki w łazience.

Zobaczymy jak teraz będzie się sprawować, może zmienię o nim zdanie, a może też kupię filtr do wody. Polecacie coś?

Poza tym jak widzicie zdecydowałam się na zlew jednokomorowy i tego nie żałuję. Nie cierpię ociekaczy (pomyślcie tylko jaki tam byłby syf!), więc kupiłam taki materiałowy ociekacz w IKEI, za jedyne 9 złotych. Wyciągam go kiedy potrzebuję, a potrzebuję rzadko (tutaj wyjęłam tylko do zdjęcia).

Kran

Do niego nie mogę się przyczepić. Solidny, wyciągany, kupiony na promocji.

Kuchnia: przechowywanie

Do Waszej wiadomości- jestem totalnym przeciwieństwem Marie Kondo. Nie ukrywam, że mam delikatnie mówiąc syf w szafkach, ale wiem, gdzie co jest i nie mam problemu, aby się w tym bajzlu odnaleźć.

Na zewnątrz

Książki kucharskie. Większość jest z Lidla za naklejki, ale znajdziecie też tutaj pozycje mojej koleżanki Violi, prawdziwe perełki, które dostaniecie TUTAJ.

Przepiękny kwiatek w słoiku, którego dostałam od mojej przyjaciółki.

Oraz miska z owocami (i czosnkiem), którą również dostałam w prezencie od przyjaciół.

Szafki wiszące

Lewa szafka

Znajdziemy tutaj talerze i miski (pierwsze trzy półki są na takiej wysokości, że sięgam po te rzeczy bez problemu). Wyżej mamy naczynie żaroodporne i miskę od rozdrabniacza oraz zapasy mleka (tam już muszę stanąć na palcach). Na samej górze miski (wchodzę na krzesło jeśli chcę je wyciągnąć).

Myślę o zestawieniu misek niżej, a przestawieniu naczynia wyżej, bo użyłam go tylko raz (do wspominanej wcześniej kaczki, a właściwie zrobił to Piotrek z tatą).

Zastawy mamy dwie, po 8 misek, talerzyków i talerzy każda. Ta z lewej została kupiona w KIKu, z myślą o gościach i już mi się nie podoba (a kosztowała ponad 300 złotych). Tą po prawej dostaliśmy w prezencie (ja wybierałam, ale nie płaciłam), jest z IKEI, ze szkła hartowanego, śliczna, tania. No uwielbiam ją! Jej przeznaczenie: dla nas, do codziennego użytku. To kolekcja BESEGRA, a przykładowy koszt 4 dużych talerzy to jedynie 19,99 zł (link TUTAJ).

Środkowa szafka

Powiem Wam szczerze, że już nadaje się do reorganizacji, ale póki co mamy w niej wszystko do picia.

Na samym dole szklanki, które tutaj zostaną (IKEA IVRIG 5,99 zł/szt.). Jestem z nich bardzo zadowolona, mają ciekawy kształt, nadają się nie tylko do wody, ale też do drinków.

Obok kubki od kompletu zastawy ze sklepu KIK oraz nasze firmowe chrumcze kubki, które możecie kupić TUTAJ.

Wyżej herbaty, kawa rozpuszczalna, pieprz, sól, słodzik, kubki termiczne, lampki do wina, plastikowe słomki (które kupiłam kilka lat temu, leżały i nie chciałam ich wyrzucić, więc są, obok nich metalowe słomki, których obecnie używam).

Ostatni zapełniony poziom to zapas makaronu z groszku, piękne kieliszki od rodziców oraz najpiękniejsza na świecie zastawa z porcelany, którą dostaliśmy od prababci. Jako ciekawostkę dodam, że to Chodzież, ma ponad 60 lat i moja prababcia kupiła ją za swoją pierwszą wypłatę. To najpiękniejszy prezent na nowe mieszkanie jaki dostałam. Nie piłam jeszcze z niej kawy, bo boję się że potłukę!

Ostatni poziom jest wolny, nie mam pomysłu co tam wsadzić.

Prawa szafka

Ma o wiele mniejszą pojemność niż pozostałe, ponieważ w niej znajdziemy okap kuchenny.

Umieściłam tutaj też garnki, których często nie używam, wazon, słoiki od taty oraz niektóre suplementy. Wyżej możecie zauważyć doniczki, formę do ciasta, smoothie balls oraz pudełko z japońskim sake (nie byliśmy w Japonii, ale dostaliśmy w prezencie jak kupowaliśmy samochód).

Szczerze to tylko dwa razy sięgałam do tej szafki: raz po wazon na kwiatki, a drugi po większy garnek na pudding z tapioki.

Cargo

Mamy aż dwa! Szczerze: nie chciałam ani jednego, ale tak wyszło, że są (błąd w projekcie) i szczerze jestem z nich zadowolona. W pierwszym jeszcze nic nie ma. Warto zaznaczyć, że różni się ono od tego na zdjęciu, ponieważ ma trzy, a nie dwa poziomy.

Cargo bliżej lodówki zawiera:

• pusty pojemnik z IKEI
• oliwy smakowe w spray’u (z Lidla)
• oliwę klasyczną i smakową
• sól
• odżywkę białkową (KLIK)
• makaron z soczewicy
• płatki z komosy ryżowej
• kakao.

Śmietnik

Niestety Wam go nie pokażę, bo jeszcze nie segregujemy odpadów (wszystko musi iść do kontenera, nie mamy właściwych pojemników).

Jak w klasycznym polskim domu znajdziemy go pod zlewem. Różnica jest taka, że jest wysuwany, co dla mnie jest ogromnym udogodnieniem. Oprócz czterech pojemników (z IKEI) mam tam: tabletki do zmywarki (sól i nabłyszczacz też), podstawowe środki czystości jak płyn do naczyń czy szyb oraz worki na śmieci i wszelkiego rodzaju ściereczki.

Kuchnia: wyspa

Tutaj się powtórzę: to moja najlepsza decyzja! No bo oprócz blatu roboczego i miejsca do posiedzenia mam aż sześć szuflad i jedną szafkę do przechowywania!

Szafka 1

W środku znajdziemy dwie półki, na jednej stoi mikrofalówka, a na drugiej zapasy wody, miski Bolka i jego karma.

Szuflada 2

Docelowo mają tutaj być poukładane sztućce. Póki co są sztućce, ale porozrzucane, bo jeszcze nie mamy organizera, więc wszystko leży w kartonie. Dorzuciłam tam jeszcze deski do krojenia.

Szuflada 3

Tutaj szkoda, że nie zrobiłam zdjęcia, bo nawet jest porządek! W tej szufladzie znajdziemy pojemniki na żywność, szejkery, miski robocze oraz sitka i durszlaki.

Szuflada 4

W niej trzymam garnki, patelnie i pokrywki (wszystko z firmy Gerlach, dostaliśmy w prezencie, więc się chwalę).

Zazwyczaj wygląda to lepiej, bo każda rzecz leży osobno. Nie wiem dlaczego, ale przywędrowały tutaj też sitka z wyższej szuflady. Oprócz garnków i niespodzianek znajdziemy też: rozdrabniacz, mikser, blender i maszynkę z Lidla (do tarcia).

Szuflada 5

Tutaj powinnam zachować milczenie, bo sama nie wiem co tam jest. Klucze, torebki zapachowe, opakowanie sylikonu, piłka Bolka. To taka stacjonarna wersja kobiecej torebki.

Szuflada 6

Powinnam napisać: „szuflada Pana Piotra”. Trzymamy tutaj wszystkie suplementy oraz pudełko z lekami, plastrami, bandażami itp.

Szuflada 7

Miejsce na większość produktów spożywczych. Mam tutaj kasze, makarony, ryż, strączki, przyprawy, mąki, orzechy itd.

Kuchnia: hokery

Obecnie brak, bo nie mogę się zdecydować. Z jednej strony chciałabym coś z oparciem, ale z drugiej to może być wizualna „przesada”. Kanapa stoi blisko wyspy, jak dojdą hokery z oparciem, to z pewnością nie mogą być siwe. Jak będą bez oparcia to pewnie nie będą wygodne. No ale kto siedzi na stołku osiem godzin? Z drugiej strony jak będą niewygodne to nikt nie będzie ich używał. Tak źle i tak niedobrze.

Gdyby tego było mało to jeszcze nie mogą one mieć standardowej wysokości. Muszą być niższe, ze względu na to, że wyspa ma 90 cm. Siedzisko na wysokości 63-65 cm będzie idealne.

Propozycja 1

Stołek z IKEI. Pytałam Was o niego i było 50:50, dla jednych super i wygodny, dla innych tragedia. Sama nie wiem co myśleć, bo wizualnie jest świetny. Chociaż jak teraz na niego patrzę to wydaje się „za ciężki”.

Propozycja 2

Hoker VERONA z www.malodesign.pl

Plastik albo tapicerka. Osobiście byłabym przy białym plastiku (chociaż może szybko zżółknąć) albo czarnym. Z kolei tapicerowany może być wygodniejszy (ale już za dużo materiału, bo kanapa jest tapicerowana i krzesła też).

Kuchnia: dekoracje

Wyznam Wam szokującą prawdę: nie jestem ich wielką fanką. Nie jestem też estetką, mogłabym mieszkać w „surowym” mieszkaniu, a i tak by mi się podobało.

Kwiaty

Tego wielkiego kwiatka z projektu nie będzie, bo w tym miejscu jest posłanie Bolka i on już się raczej stamtąd nie wyprowadzi. Niemniej jednak taka roślinka bardzo mi się podoba i gdzieś z pewnością stanie (ale jeszcze nie wiem gdzie).

Grafika

Nad wyspą będzie bardzo duża grafika. W projekcie jest pies (ale nie mój). Zastanawiam się nad Bolkiem autorstwa Posteruj, a śmiesznym tekstem o jedzeniu.

Co wybieracie? Bo ja to i to, tylko nie wiem, które gdzie powiesić.

Kuchnia: podłoga

Wpis o podłodze znajdziecie TUTAJ. My zdecydowaliśmy się na panele winylowe z firmy Moduleo praktycznie w całym mieszkaniu (oprócz łazienki).

Osobiście nie podoba mi się połączenie kafli i paneli w kuchni czy salonie z aneksem kuchennym. Dlatego też wybrałam winyle- woda im nie straszna, upadek z wysokości również (Bolek rzuca kością i nic się nie dzieje).

Kuchnia: podsumowanie

Najwięcej Waszych pytań brzmi: czego w kuchni żałujesz, a co zrobiłabyś jeszcze raz?

Szczerze żałuję tylko dwóch rzeczy: czarnego zlewu Tectonite i gniazdek obok płyty indukcyjnej. Gdybym mogła cofnąć czas to wzięłabym czarny zlew, ale z innego materiału (pewnie ten z IKEI). Co do gniazdek to bym ich zwyczajnie tutaj nie robiła, bo ich nie używam. Wszystko przygotowuje na wyspie, na wyspie też mam gniazdka do których mogę podłączyć mikser czy inny sprzęt kuchenny. Te okazały się niepotrzebne.

Narzekałam jeszcze trochę na piekarnik, jednak jego bym nie wymieniła, ponieważ Piotrkowi się bardzo podoba (nie wiem czemu, bo on robi w nim tylko tosty, ale jak on się cieszy to i ja się cieszę).

Całą resztę zrobiłabym ponownie. Wyspa, mikrofala w szafce, płyta indukcyjna, drewniane fronty i wiele innych- to wszystko było strzałem w dziesiątkę i dzięki temu kuchnia jest funkcjonalna.

Jestem ciekawa co Wy sądzicie o naszej kuchni. Może macie jakieś wskazówki bądź uwagi? Piszcie śmiało w komentarzach.